Seid Ahmed ከአስራ አንድ ዓመታት በፊት ደሀ ነበርን፡፡ ያጣን የነጣን፣ ሙልጭ ያልን ነጭ ድሆች. ከድህነታችን ከብደት የተነሳ ስንት ሰዓት ላይ እንደምንበላ ሳይሆን ስንት ሰዓት ላይ ርሀባች ጋብ እንደሚል ነበር ዘወትር የምናስበው፡፡ እኔና እህቴ ትምህርት ቤት፣ “አበበ በሶ ባላ የሚል ምሳሌ “ቲቸር' ሲናገሩ በመጎምጀት ምራቃችንን እንውጥ ነበር፡፡ ቤታችን ውስጥ አንድ የረገበ የሽቦ አልጋ፣ ሁለት የሳር ፍራሾችና አራት የተወላገዱ ኩርሲ ወንበሮች ብቻ እንደነበሩን ዛሬም ድረስ እናቴ ሳጥን ውስጥ ያሉት ታሪካዊ ፎቶዎች ያሳብቃሉ ፡፡ ግድግዳ ላይ ገና እንደተረገዝኩ የሞተ አባቴ ፎቶግራፍ የዘመን ጥቀርሻ እንዳወየበው በላስቲክ ተለብዶ ተሰቅሏል። እንግዲህ ቤታችን ሁለት ክፍል ነበረች፡፡ አሁን የነገርኳችሁ የሳሎናችንን (ወጉ እንዳይቀር ይዞታ ነው፡፡ ወደጓዳ ስትገቡ ውስጣቸው የእንጀራ ላስቲክ ብቻ ያለባቸው ሁለት ትልልቅና አሮጌ የእንጀራ መሶቦች ታገኛላችሁ፡፡ ጠርዛቸውን በደህና ቀን አይጥ የቸረቸፈው !! ሁለቱም ሁልጊዜ ባዶ ነበሩ (አይጦች ከልጆቻቸው ጋር በእነዚህ መሶቦች አጠገብ ሲያልፉ ለልጆቻቸው እንዲህ እያሉ ታሪክ የሚያወሩላቸው ይመስለኛል፡፡ “በድሮ ጊዜ በአያቶቻችን ዘመን፣ እነዚህ መሶቦች ውስጥ ተበልቶ የማያልቅ እንጀራ ነበር፡፡ የዛሬን አያድርገውና ለስንቱ የአይጥ ሰርግ ድግስ የበቃ - ወይ ጊዜ መሶብም እንደ ዓለማያ ሀይቅ ይደርቃል ! እናቴ ታዲያ አማኝ ናት፡፡ በየሦስት ቀኑ መሶቡ ውስጥ የሚቀመጡትን የእንጀራ ላስቲኮች እያጠበች አድርቃ ወደ መሶቡ ትመልሳቸዋለች፡፡ “በረከት ሲመጣ አዋጅ አያስነግርም፣ ድንገት ከተፍ ቢል ተዘጋጅተን መጠበቁ ደግ ነው” ትላለች፡፡ ይሄን መራር ስብከቷን አልወደውም - ግን ትንቢቷ ሰመረ፡፡ እናቴ ነብይ ነበረ...

ቆንጆ ነኝ ወይስ አይደለሁም? የሚል ጥያቄ ድንገት አእምሮዬ ውስጥ ብለጭ ያለው፣ ልክ የዛሬ ዓመት አካባቢ ነበር፡፡ እስከዛሬም በየቀኑ፣ በየሰዓቱ፣ ጥያቄው በውስጤ ያቃጭላል፡፡ አንዳንዴ እንዲያውም የሆነ ሰው ጠርቼ “ለመሆኑ ቆንጆ ነኝ ወይስ _ አይደለሁም? ብዬ መጠየቅ ያምረኛል፡፡ የራሴን ፊት ማየት ናፍቄያለሁ:: የራሴን ፈገግታ፣ የራሴን ጥርሶች፣ የራሴን ከናፍርት፣ የራሴን ዓይኖችና አፍንጫ፤ ብቻ መልኬን ማየት ክፉኛ ፈልጌያለሁ፡፡ በጣም ፈልጌያለሁ፡፡ አንዳንዴ ፊቴን ሳስበው፣ የተጨማደደ ቆዳ፣ ብነካው ለእጄ እንደቆረቆንዳ የሚሻክር፣ ከንፈርና ግራ ጉንጨ ላይ የሚያዳልጥ፣ ስፋቱ ስሙኒ የሚያህል ጠባሳ የሚኖረው ይመስለኛል፡፡ ግን በቀኝ እጄ ጣቶች ፊቴን ስዳስሰው፣ የሚያጋጥመኝ ሌላ ነው፡፡ እንደተባዘተ ጥጥ የሚለሰልስ ቆዳ!! የቆዳዬ ልሰላሴ ለራሴም ይደንቀኛል፡፡ የፊቴ ቆዳ የእኔ አይመስለኝም፡፡ እጄ የሌላ ሰው ፊት ላይ ያረፈ ነው የሚመስለኝ፡፡ ታዲያ ከራሴ ቆዳ ጋር በፍቅር የወደቅሁ ይመስለኛል፡፡ ደጋግሜ የቀኝ እጄን መዳፍ፣ ጉንጨ ላይ በቀስታ አንሸራትተዋለሁ፤ ጣፋጭ ደስታ እንደማር በውስጤ ሲፈስ ይሰማኛል፣ ጣቶቼ ምላስ ሆነው የቆዳዬን ወለላ የቀመሱ ዓይነት፡፡ የዓይኔን ሽፋሽፍት የቅንድቤን ለስላሳ ጸጉር በጣቶቼ ስዳሰሳቸው የሚሰማኝ ሐሴት ወደር የለውም፡፡ መልኬን እንደ ብሬል ፅሁፍ በጣቴ ነበር የማነበው፡፡ ከራሴ ጋር ፍቅር የጀመረኝ፣ ልክ የዛሬ ዓመት አካባቢ ነበር፡፡ ምንም ይሁን ምን፣ መኖር ጥሩ ነው! “መኖር ምናባቱ!” ብለን በገዛ ፈቃዳችን ነፍሳችንን ከሥጋችን ለመለየት ፈራ ተባ ስንል፤ ሕይወት የተሰፋ ቅንጥጣቢዋን በኑሮ ጎዳናችን ላይ እየጣለች፥ እንደ ለማዳ ውሻ ታስከትለናለች፡፡ እንጅማ ገና መቼና መቼ የሰው ልጅ እራሱን አጥፍቶ፣ ይችን ዓለም ዳዋ በወረሳት ...

https://www.facebook.com/Seidtec/ ሰው የስርዓት ውጤት ነው፡፡ የሚያስበው በስርዓት ነው፡፡ ማንም ዝም ብሎ አያስብም፤ ዝም ብሎ ያስብ ዘንድ የተፈጠረ የለም፡፡ ሰው ለማሰቡ ሰበብ አለው፤ ለሃሳቡ ምክንያት አለው፡፡ ምክንያቱና ስርዓቱ ያመጣው ነው፡፡ ለማሰቡ መነሻ ሃሳብ ያስፈልገዋል፡፡ ከሰማው፣ ካየው፣ ከዳሰሰው፣ ከቀመሰው፣ ካሸተተው፣ ከነፍሱ ጥሪ፣ ከመንፈሱ ግፊት ተነስቶ ነው የሚያስበው፡፡ በል በል የሚለው ስሜት አለ፡፡ ያስብ ዘንድ የሚገፋፋው ውስጣዊ ግፊት አለ፡፡ እንዲያስብ የሚያደርገው ከአዕምሮው ጋር የተዋሃደ የሚንጠው ሃይል አለ፡፡ የሚከውነው በስርዓት ነው፡፡ ስርዓት ከልባችን ጋር ተጋምዷል፡፡ አፈጣጠራችን ራሱ ስርዓት አለው፡፡ መላው አካላችን በስርዓት ነው የሚሰራው፡፡ የልባችን አመታት፣ የኩላሊታችን አሰራር፣ የአዕምሯችን መዋቅር፣ የዲኤንኤያችን ድርድሮሽ፣ መላ አካላችን በስርዓት ነው የታነፀው፡፡ ሰው ከስርዓት ውጪ መሆን አይችልም፡፡ ሰማይና ምድሩ፣ ፀሐይና ጨረቃው፣ ባህርና የብሱ፣ ነፋሳቱና ዝናቡ፣ ወጀቡና ሞገዱ፣ የዓየር ንብረቱ ሁሉ በስርዓት ነው ስራውን የሚሰራው፡፡ https://www.facebook.com/Seidtec1990

Ifaan Maal ta'e jarana Guyyota 3diif tana buutee isaa....

       "#አንተ#አባቴ#አይደለህም” ከገባሁበት የሃሣብ ባሕር የወጣሁት ኡስታዝ ሉቅማን ስለ አዕምሮ በሰጡን ተጨማሪ ትንታኔ ነበር። ኡስታዙ አዕምሮን ማዳበርና ከስሜት (emotion) በላይ እንዲውል ማሰልጠን ያለውን አስፈላጊነት አጽንኦት ሰጥተው ሲያስረዱን፡- “#አዕምሮን #በአግባቡ #አለመጠቀም #ስሜታዊና #ችኩል #ውሳኔዎች #እንድንወስን #ያደርገናል። የዳበረ አዕምሮ ያላቸው ስኬታማ ሰዎች በሚደርስባቸው ውጫዊ ጫና እና እነርሱ ለጫናው በሚሰጡት ምላሽ መካከል የማገናዘቢያ ጊዜ አላቸው፤ ድንገተኛና ችኩል ምላሽ አይሰጡም፤ ስለተፈጠረው ነገር ሙሉ መረጃ ሳይኖራቸው ለፍርድ አይሮጡም፤ ለውሳኔ አይቸኩሉም። ውሳኔያቸው ከዕውቀት እንጂ ከስሜት አይመነጭም። በስሜት ግፊት የተወሰነ ውሳኔ በአብዛኛው ከፍተኛ ጥፋት ያስከትላልና።” አሉ። ኡስታዙ ንግግራቸውን ቀጠሉ፡ ከረጅም ጊዜ በፊት በአንድ የቴሌቪዥን ፕሮግራም ላይ ንግግር ያደረጉ ምሁር ያቀረቡት አንድ አሳዛኝ ታሪክ ከላይ ያነሳሁላችሁን ሃሳብ ይበልጥ ግልፅ የሚያደርገው ይመስለኛል” አሉና ወደኛ ተመለከቱ። የዛሬውን ውይይትም በዚሁ ታሪክ እናሳርግ" አሉ የዕለቱን ፕሮግራም ለማገባደድ በማሰብ። ታሪኩን ለመስማት ያለንን ጉጉት ከሁኔታችን ተረድተዋል። ኡስታዙ ታሪኩን እንዲህ ሲሉ አወጉን፡- “ሰውየው ወደ ወህኒ ቤት የወረደው በጣም የምትወደውንና የሚወዳትን የትዳር አጋሩን ከአንድ ዓመት ሕፃን ልጁ ጋር በመተው ነበር። የአራት ዓመታት ጽኑ እሥራት ፍርደኛ ነው። እነኝህ ዓመታት ለባለቤቱ ፈታኝ ነበሩ። ቢሆንም በምትችለው አቅም ሁሉ የምታደርገውን እንክብካቤ አልቀነሰችም። ውድ ባለቤቷ ከእስሩ በላይ ሌላ ጭንቀት እንዳይፈጠርበት የአቅሟን ያህል ጥራለች። ምግብና ልብስ በማመላለስ ለባለቤቷ ያላት...

  ካህሊል ጅብራን ተገዳይ በመገደሉ፣ተዘራፊውም በመዘረፍ ከክፉ ተግባራት የነፃ አይሆንም፣ ጥፋተኛውም የተበዳዩ ተጠቂ ነውና ይህንን ግዜ ከከተማው ዳኞች ኣንዱ ወደፊት ምጥቶ ቆመ፣ ኣለውም:- ስለ ወንጀልና ቅጣት ንገረን?" እርሱም እንዲህ ሲል መለሰለት:- በሌሎች ላይም ሆነ በእራሳችሁ ላይ ክፉ ስራ የሚትሰሩት መንፈሳችሁ በህዋው ውስጥ ሲዋልል ብቻችሁን ስትሆኑና ጠባቂ ሳይኖራቹ ስቀር ነው። ለዝያ ለተሰራ ሃጥያትም በቅዱሳን ደጅ ቆማቹ ማንም ሳያስተውላቹ በሩን ማንኳኳት እና ለጥቂት ግዜ መጠበቅ ይገባችኃል። ምክንያቱም ህሊናችሁ እንደ ውቅያኖስ ሰፊ ነውና። ሳይረክስም ለዘላለም ይቆያል........ ...ህሊና እንደ ሰማዩ ሁሉ ባለክንፎችን ብቻ ክፉ ኣድርጎ ያነሳል። ህሊናችሁ እንደ ፀሃይም ጭምር ነው። የፍልፈልን መንገዶችም አያውቅም። የእፍኝት ጉሬዎችንም አይፈልግም..... ይሁንና ህሊናቹ በውስጣቹ ብቻውን አይኖርም። በውስጣቹ ያለው አብዛኛው ክፍል ሰው ብሆንም የሚበዛው ኣሁንም ገና ሰው አልሆነም። ይሁንና በውስጣቹ የሚነቃበትን ግዜ ፍለጋ በእንቅልፍ ልቡ በጭጋግ ውስጥ የሚዘዋወር ቅርፀ ቢስ ድንክ ነው..... አሁንም መናገር የምፈቅደው በውስጣቹ ስላለው ሰው ነው..... ስለ ወንጀልና ስለወንጀል ቅጣትስ የሚያውቀው ያህሊናቹ ወይም ጭጋግ ውስጥ ያለው ድንክ ሳይሆን እርሱ እራሱ ውስጣችሁ አይደለምን?..... ብዙውን ግዜ ስለ ኣንድ በደልን የፈፀመ ሰው ስትናገሩ ሰውየው ከእናንተ ኣንዱ እንዳደለ ይልቅስ ለእናንተ እንግዳና ወደዓለማችሁ ዘው ብሎ የገባ ፍጡር እንደ ሆነ ኣድርጋቹ ስትናገሩ እሰማለው። እኔ ግን ቅዱሳንና ፃድቃንም ብሆኑ በያንዳንዳችሁ ውስጥ ካለው ከሁሉ ከፍ ከምለው ወጥተው ሊታዩ እንደ ማይችሉ ሁሉ ክፍዎችና ደካሞችም በውስጣችሁ ካለው ከሁሉ ...